House in pocket

Hallo!

Vanuit Bulgarije, internetcafe, krottige muis en dito toetsenbord, even een berichtje van de kersverse bezitters van een heus bulgaars bouwproject/droomhuis.
Na een week van wachten, cyrilische contracten lezen en ondertekenen, de temperamentvolle Bulgaarse gemoederen sussen, onderhandelen, nog meer documenten maken, handtekeningen zetten, bakkeleien met diverse partijen in het frans, engels, bulgaars en nederlands, is het dan toch eindelijk officieel. Ik heb inmiddels een klein dossier aan papierwerk in mn tas waarmee ik aan iedereen kan bewijzen dat het bdrijf Madrugada, met p en k als directeuren, officieel eigenaar is van een huis in trigrad.
Trigrad is in deze tijd erg mooi, heel groen, mooi weer maar met frisse berglucht en natuurlijk veel aardige mensen gastvrijheid en goed eten.
We verblijven in het hotelletje van onze overburen, voor een vriendenprijs en krijgen van de hele straat erg veel hulp bij de kleine verbouwingstaken die we dit jaar willen uitvoeren. Met name verbale hulp is een sterke kant van de bulgaren. Meestal staan er een tiental buren om het huis heen te discussieren met elkaar over de meest ideale benadering van het aan te pakken probleem van die dag. Het vergt wat geduld uithoudingsvermogen en een aardig woordje bulgaars om alles uiteindelijk in de juiste banen te krijgen maar vooralsnog lukt dat heel aardig.
we hebben inmiddels de hele tent schoongemaakt, inclusief de laag stront van 20 cm op de onderverdieping, en ook de tuine ontdaan van alle rommel die daar de afgelopen 15 jaar is verzameld. Een aannemer is inmiddels bezig met het maken van nieuwe ramen en deuren die over enkle dagen geplaatst worden.
Interessant is het om geconfronteerd te worden met het enorme verschil tussen staatsbedrijven en private clubs alhier. Het 'regelen' van electriciteit was een kwestie van uren. de private electrocompany registreerde ons om 0800 uur en om 1030 uur was er iemand ter plaatse om een gloednieuwe meter aan te sluiten. quanto kosto: 0 euro. Het lokale waternet is echter in handen van de staat...3 dagen van documenten, handtekeningen, wachten, stempels, ouwehoeren, stempels, wachten met de onderchef naar de lokatie om daar een overleg te hebben over de te volgen strategie samen met de lokale chef en daarna weer naar de bovenchef om de boel nog eens door te spitten. vervolgens naar de stad 70 km verderop om een document te registreren, een watermeter te ontvangen en tax te betalen. En weer terug naar huis om een gat in de tuin te graven op zoek naar de waterleiding. waarom in de tuin? omdat de watermeter volgens nieuwe reguleringen niet binnenshuis mag. Maar dan bevriest de boel toch in de winter? ja, daarom moet je er ook een betonnen bekisting omheen maken en de boel isoleren. Daar gaan we dus morgen weer meer verder. Evenals het hek om het perceel heen dat in ieder geval voor het komende jaar moet zorgen voor het wegblijven van schijtende koeien en rommelrondstrooiende achterburen die in de hele straat niet echt veel poulariteit genieten. Wij gelukkig vooralsnog wel. Met name de eerste avond waarop we onze aankoop gevierd hebben en de buren van bier voorzien hebben, wat uiteindelijk leidde tot een complete rhodopische volksdans op straat voor ons huis inclusief enthousiaste geweerschoten en goedgeluimd gejoel, werkt in ons voordeel. We zijn redelijk down met de buurt :-)
Aangezien er nog veel geregeld en gedaan moet worden en we ook nog wel even een weekje willen wandelen of chillen hebben we besloten om de volle vier weken maar te gebruiken en met de geleende fiat brava van onze dikbuikige advocaat uit sofia de buurt te verkennen. Tot een volgende mail en anders tot de 23 e. veel groeten ook van Peter.

Do Skoro!

Kris